Hakken zonder houweel -het is steentijd geworden in mei.Met deze regels begint 'De Friese steenhouwer', een gedicht waarin de ik-figuur zich opstelt voor het creatieve proces van het dichten. Levend op de Friese kleigrond verwacht ze 'een grote zomer, waarin oppers bloeien mogen, gehouwen in naald en steen'. Het resultaat is een hecht gestructureerde bundel gedichten waarin de uitersten van dood en leven, heimwee en geborgenheid, eenzaamheid en erotiek elkaar raken.
