'Ik ben Stiller niet!' is de beroemde openingszin van STILLER, het boek dat in 1954 de wereldwijde doorbraak van Max Frisch betekende en nog steeds geldt als een van de belangrijkste werken uit de Duitstalige literatuur. De zin wordt uitgesproken door een gevangene in Zwitserland. Hij zegt dat hij Jim White heet, valselijk is beschuldigd en onder de verkeerde identiteit is opgepakt. Al lijkt alles erop te wijzen dat hij de verdwenen beeldhouwer Stiller is - hij blijft het ontkennen. Om te bewijzen wie hij echt is, bekent White/Stiller drie onopgeloste moorden, en vertelt zeer gedetailleerd over een avontuurlijk leven in Mexico en Amerika tussen de cowboys en dokwerkers. Hij wordt verteerd door een drang om te overtuigen, maar niemand gelooft hem. Zelfs zijn eigen vrouw herkent hem als Stiller. Voorzichtig verkennen de gevangene en zijn vermeende vrouw hun onderbroken relatie. Maar daarvoor zullen ze het beeld dat ze van elkaar hebben gevormd moeten loslaten. STILLER is het meesterwerk
