`Vergis je niet, ik ben zelf ook bang. Bang dat iemand me onder de metro duwt, bang voor de politie, voor Antillianen met honden, voor geweigerde discomarokkanen, dronken corpsballen, neonazi s, mafkezen en kankerlijers. Voor bankpasfraude, hormoonvlees en het broeikaseffect. Ik ben bang voor mijn eigen schaduw, terroristische aanslagen en natuurrampen. Ik ben het overal. Iemand zal zich losmaken uit de massa en op me afkomen. Deze nieuwe verhalen van de eerste schrijversgeneratie van het derde millennium schetsen samen een beeld van deze tijd. Die wordt gedomineerd door ruwheid, luxe en onbehagen. Dat levert verslagen op van een Irakveteraan, een Straatnieuwsverkoopster, de liquidatie van een succesvolle vechtsporter, van internetseks en zinloos geweld. Maar ook een kraambezoek of een zomaardag die je tot drie keer toe gelukkig stemt. Wat alle personages gemeen hebben: ze zijn jong en ze leven nu. We zouden dus zo een figurant kunnen zijn in deze verhalen. Het is onze wereld door de
