Kleine Jum kan al lezen, maar grote Sus moet zich nog redden met plaatjes kijken. Samen ontmoeten ze een koe, of is het een kie? Ze doen een dut, Sus is ziek en ze geven een fuif. Als cabaretière is Joke van Leeuwen eraan gewend om zo met taal te spelen dat ze in weinig woorden een essentie neer kan zetten. Als prentenboekenmaakster komt ze kinderen die bij lezen nog weinig taal aankunnen met beeld tegemoet. En als schrijver combineert ze haar kinderlijk gevoel met volwassen verwondering over taalverwerving. Dat levert verrassend volwassen eerste leesboekjes op. Piet Mooren in Lexicon der jeugdliteratuur
