Anderhalf jaar lang reist Tessa Terpstra heen en weer tussen Afghanistan en Pakistan. Ze werkt voor een internationale vluchtelingenorganisatie. Reizend van dorp naar dorp vertellen haar collega's over hun leven en hun land: hoe de vrome Saboor van Mujahid tot hulpverlener werd en hoe de goedlachse Zakia hoopt op een beter bestaan. Terpstra doet haar best zich aan te passen aan de strenge leefregels van haar omgeving. Nu eens blijmoedig, dan weer moedeloos ervaart ze de verschillen tussen haar leven in Amsterdam en dat te midden van haar Afghaanse collega's. Intussen wordt het optreden van de Taliban in de hoofdstad Kaboel steeds strenger. De spanning tussen de Taliban en de internationale gemeenschap neemt toe. Het wordt Terpstra duidelijk dat er onoverbrugbare verschillen zijn tussen haar eigen cultuur en de Afghaanse. Op 16 september 2001, vijf dagen na de ramp die Afghanistan in één keer op de wereldkaart zet, keert ze terug naar Nederland. Op het moment dat ze op het vliegtuig
