In Het Dolhuis wordt een tienjarig jongetje wegens vermeende gekheid naar Brabant gestuurd om daar bijna een jaar lang aan een wreedaardig regime onderworpen te worden. Boudewijn Buch verdiept het verhaal van Winkler Brockhaus in Geestgrond. Winkler reist als een bezetene de hele wereld over, maar ontdekt dat de oorsprong van zijn pijn in de geestgronden aan de binnenzijde van de Hollandse duinen ligt. De vader-zoon-relatie komt in al haar facetten in deze roman sterk naar voren om in de Bocht van Berkhey hernomen te worden. De verwijding van de vader speelt daarbij een cruciale rol.
