In deze debuutroman vertelt Liliane Lens over het wel en (vooral veel) wee binnen het gezin Verstrepen, dat in een van de luxewijken van Brasschaat woont. Pater familias Antoine Verstrepen ziet zijn macht, die hij zorgvuldig heeft opgebouwd, langzaam afnemen onder druk van enkele van zijn kinderen. Behalve een familieroman in de strikte zin van het woord, is het ook een dwarsdoorsnede van een klasse van mensen die menen het grote gelijk aan hun kant te hebben. Doorheen het verhaal van hoofdfiguur Marianne, die afstand heeft genomen van de mentaliteit, kan de roman ook worden gelezen als een indringende verkenning van het thema "schuld en boete". Brasschaat wordt getekend als narrenkorp, 'een karikatuur van zichzelf, waar de wuftheid en de ijdelheid koning waren'.
