Uit onvrede met de misstanden in de zorg, neemt Hans van Putten zelf het initiatief als zijn vijfjarige zoon Thomas plotseling ernstig ziek en gehandicapt raakt. Hij ontwikkelt een formule voor kleinschalige woonvoorzieningen; een warme, veilige thuishaven voor verstandelijk gehandicapten, zoals Thomas.‘Mensen die in een Thomashuis wonen of werken zijn heel bijzondere mensen. Want ze hebben allemaal een eigen verhaal. Een levensverhaal dat ze ernaartoe hebben meegebracht. In een Thomashuis is plaats voor dat verhaal. Het mag almaar opnieuw verteld worden en er wordt een plek voor gevonden.’Yvonne Kroonenberg
