Tiggel de Tovenaar tovert alles wat de mensen in zijn dorp maar wensen: een jas van pauwenveren, een trap naar de maan, een tafel die zichzelf steeds opnieuw dekt. Maar wat Tiggel ook doet, de mensen zijn nooit echt tevreden. Op een dag is hij het helemaal zat en besluit hij alleen nog maar alleen zichzelf te denken.