Al sinds mensenheugenis is het leven onlosmakelijk verbonden met het verglijden van dag en nacht en de gang van de seizoenen. Vandaag de dag laat de mens zich zelfs voortdurend leiden door een tijdschaal die iedere milliseconde registreert. Ondanks dit nauwkeurige meetvermogen blijft het begrip tijd tot de verbeelding spreken, binnen de kunst, de godsdienst en ook binnen de wetenschap. In Tijd en Wetenschap blijkt dat de term tijd in de wetenschap vaak vanuit verschillende benaderingen gehanteerd wordt. Zo gaat de fysicus in zijn tijdsbeschrijvingen terug tot de oerknal, de geoloog tot het ontstaan van de eerste aardlagen en de bioloog tot het eerste organisme. De historicus overziet op zijn beurt slechts enkele millennia en de psycholoog gaat soms niet verder terug dan een mensenleven. De tijdschalen die de wetenschapsgebieden toepassen, variëren als gevolg hiervan ook weer. Door middel van bijdragen vanuit zes uiteenlopende wetenschapsdisciplines wordt in dit boek een antwoord
