Opgesloten en afgesloten, dit zijn de centrale thema's in het werk van Moniek Kramer. Opgesloten in letterlijke zin; een onbewoond eiland of een sanatorium boven op een berg. Of symbolisch; in een verbintenis waar je nooit bewust voor gekozen hebt. Maar vooral opgesloten in en afgesloten door de taal. Want hoeveel je ook praat, er zijn geen woorden genoeg om werkelijk te zeggen wat je bedoelt. Voor zover je dat zelf al weet.
