Terwijl de rampzalige nederlaag begin 1945 zich in alle hevigheidaandiende, werd er door de Duitsers wel gezegd dat ze liever kozen voor‘een einde vol leed, dan leed zonder einde'. Het ‘einde vol leed' vond danook op grote schaal plaats, zoals nog nooit eerder in de geschiedenis isvoorgekomen. Enkele bloedstollende cijfers van de laatste maanden zijn dehalf miljoen burgerslachtoffers en de 350.000 slachtoffers per maand bijalleen al de Wehrmacht. Veel van dit alles had voorkomen kunnen wordenals Duitsland had willen buigen voor de geallieerde voorwaarden. Waaromvocht het Duitse volk, tegen beter weten in, door tot het bittere einde?Ian Kershaw stelt in zijn nieuwe boek Tot de laatste man deze vraagcentraal. In een onovertroffen stijl vertelt hij over de gebeurtenissentussen juli 1944, vanaf de mislukte aanslag op Hitler, en de geallieerdeoverwinning in mei 1945. De focus ligt bij de Duitse bevolking, die hetzwaar te verduren had met luchtaanvallen, op de vlucht moest voorhet
