Troost als houvast is geschreven voor wie met leed en verdriet te maken krijgt, bij zichzelf en anderen. De schrijver heeft daarbij ook gedacht aan de vele mensen die bezoekwerk doen, zoals contactpersonen, wijkbezoeksters, pastoraal medewerkers, ouderlingen, diakenen, leden van ziekenbezoekgroepen... Soms leggen ze bezoeken af namens kerken, parochies of organisaties als Rode Kruis en Zonnebloem, soms ook komen ze 'gewoon maar eens even langs'. Wat zeg je dan, en wat zeg je liever niet? Hoe kun je elkaar een beetje troost brengen? Waar worden we zelfs vooral door getroost en wat werkt averechts? Wat is troost eigenlijk? Bij deze en andere vragen biedt dit boek, vaak aan de hand van voorbeelden, praktische hulp.
