In augustus 1954 maakte een groep van vierentwintig leerlingen van het Hervormd Lyceum te Amsterdam (in de Brahmsstraat) een tweeweekse busreis door Frankrijk. De reis was het idee van de leraar aardrijkskunde en geschiedenis, Jan Meilof IJben. Dit zou van weinig belang zijn als zich onder de leerlingen niet een jongen had bevonden die later grote vermaardheid zou krijgen als schrijver en vertaler: August Willemsen. Willemsen hield tijdens de reis - die voor hem de belangrijke eerste kennismaking met Frankrijk vormde - aantekeningen bij, en werkte deze later om tot een uitvoerig reisverslag.De tuin van IJben is daarmee het allereerste werk van August Willemsen. Behalve zijn voor die leeftijd al bijzondere schrijfstijl, waarin de latere Willemsen duidelijk te herkennen is, kenmerkt het verslag zich door een tijdgeest met een grote mate van onschuld - een onschuld die sindsdien voorgoed verdwenen is.
