In Ultra schetst muzikant, kunstenaar, schrijver en wiskundige Harold Schellinx een indringend en caleidoscopisch beeld van de Ultramodernen, de verzamelnaam voor Nederlandse groepen en artiesten die deel uitmaakten van de tweede experimentele golf in de geschiedenis van de popmuziek.De 'post-punk experimentele pop' (1978-1983) was een muziekstijl waarin muzikanten en kunstenaars wereldwijd de ongekunsteldheid, energie en 'do-it-yourself '-filosofie van punk combineerden met ideeën, methoden en technieken veelal ontleend aan avant-garde kunst, jazz, elektronische en modern klassieke muziek.'Ultramodernen' of 'Ultra' was de naam van een reeks concerten die, van september 1980 tot en met april 1981, op woensdagavond plaatsvond in jongerensociëteit Oktopus aan de Amsterdamse Keizersgracht, en die nationaal en internationaal veel aandacht trok.In dezelfde tijd ontstond Vinyl, dat zich – als tijdschrift voor 'moderne muziek' – poneerde als een professioneel alternatief voor de als
