We vinden tegenwoordig nauwelijks beschrijvingen over gewoon aardig, zorgzaam vaderschap, schrijft de Britse (Jungiaanse) psychoanalyticus Samuels, des te meer over gewelddadige, misbruikende vaders. Misschien wordt voor het eerst in de geschiedenis van onze cultuur net zo kritisch naar vaders en mannen gekeken als die mannen gewend waren hun blik te richten op de hen omringende wereld. Vaderschap is niet langer vanzelfsprekend, en mannelijkheid is een probleem geworden. Van de vroegere tirannieke, Oedipale vader via de Nieuwe Man naar de incestpleger - waar bevindt de vader zich nu? Of anders gezegd: wie zegt dat de vader een man moet zijn? Waarin verschilt een man die zijn baby koestert van een moeder? De vader (mij als gedachte, als metafoor, als cultureel erfgoed. Samuels is een origineel, levendig en controversieel denker die schrijft over echte en imaginaire vaders, over erotische relaties van vaders met dochter, agressie in de relaties met zoons, over mannenbeweging, over
