«In de tijd dat de mensen nog gelijk de beesten basten, leefde er in het land van de lange, trage, lage wolk en de stad van weegluizen, solfer en van muggen een man, Malpiet geheten, Cesor Malfliet, een spinner met immer lamme poten, een niet te natten lever en een uitgewoond karkas.Aldus vangt Roobjee zijn nieuw vertelsel na; waarin wij op een augustusdag in een jaar met veel zessen en zevenen de lotgevallen volgen van de Vijf Vingers van de Rode Hand, een bende, de -evolutie toegedaan. Althans, voor zover zij niet van deze gewichtige zaak wordt afgehouden door praatzucht, machtshonger en de drankduivel. Hebben Arthur Bleys en diens vriend Napoleon De Cloedt, de peervormige haas van een dichter, meer succes? Of gaan deze saletrevolutionairen ten onder aan minnenijd? De onaangeraakte Ervoire laat haar fou rires schallen, en stelt een keuze tussen beide heren voorlopig uit. Hoe dan ook, geen revolutie of er vloeit bloed...Achter deze façade van zotteklap en sarcasme legt Roobjee de
