'Het gevoelen van jongeren ondergewaardeerd te worden, gevangen te zijn in een voor hen onvriendelijke maatschappij, met liefdevolle doch somtijds verstikkende familierelaties, is van alle tijden. Het kan, indien het - zonder verbittering op te leveren - wordt gekanaliseerd, leiden tot sterk ontwikkelde persoonlijke drijfveren om niet alleen aan de omklemming te ontsnappen doch tevens tot een meer gewenste levenssfeer te geraken. Met ontplooiingskansen en betere bestedingsmogelijkheden. De crisisjaren van even voor de Tweede Wereldoorlog werden gekenmerkt door een buitengewoon grote werkloosheid. Het waren jaren waarin de klassenstrijd en confessionele verschillen tot in de straten en huizen manifest waren. Dit riep in grote delen van de bevolking gevoelens op van machteloosheid. Uitmondend in de verzuchting "een dubbeltje zal nooit een kwartje worden". Tegelijk echter was dit gegeven voor mij de prikkel om me vanuit de eigen beperkte vermogens omhoog te worstelen en te trachten tot
