Hoe blijf je vol goede moed in een wereld die ver van huis is - ver van verbinding met elkaar, ver van ecologisch evenwicht? We worden opgeslokt door werkdruk, sociale druk en bureaucratische systemen, onze hoopvolle initiatieven tot verbetering worden te vaak gefrustreerd of blijven druppels op een gloeiende plaat. En met onze digitale communicatie en digitale identiteit bouwen we een nieuwe toren van Babel. Hoe houd je het vol niet uitgeput of somber te worden, maar het goede te blijven doen en je veerkracht te behouden? Margaret Wheatley beantwoordt deze vraag door de situatie onder ogen te zien. Ze stelt dat onze reductionistische wijze van analyseren ons alleen maar verder van huis brengt en Wheatley voert in plaats daarvan het principe van emergentie op: situaties, nieuwe technologieën en maatschappelijke factoren brengen ons over kantelpunten heen, waarna er geen weg terug meer is. We kunnen alleen voorwaarts, de nieuwe situatie onder ogen zien, en van daaruit handelen.
