De RESIDENCIA EN LA TIERRA (Verblijf op aarde) is een bundel van de jonge Pablo Neruda. Geschreven tussen 1925 en 1935 ontketenen deze gedichten een revolutie: we lezen het spirituele verslag van zijn helletocht, opgetild tot een poëtische hoogte die een mijlpaal werd in het oeuvre van de latere Nobelprijswinnaar en in de literaire geschiedenis van Latijns-Amerika.Neruda probeert in VERBLIJF OP AARDE in het reine te komen met een overweldigende seksualiteit en dito eenzaamheid. Hij zoekt en vindt zijn poëtische stem doorheen deze vaak hermetische gedichten. Het kunstwerk van de meest gelezen Latijns-Amerikaanse dichter is er één van duurzame kwaliteit en wordt vaak vergeleken met Rimbauds Une saison en enfer omdat het even radicaal is in zijn thematiek en verwoording.
