Johannes Willem Slager werd onkerkelijk opgevoed en paste in zijn jonge jaren bepaald niet goed op. Op zestienjarige leeftijd werd hij krachtdadig in het hart gegrepen. Een christen wees hem op Christus. Slager vertelde: Door die onderwijzing braken de banden en kreeg ik een ruime ontsluiting in en door het geloof in deze ene reine heere Jezus. In 1982, Slager was 27 jaar, bevestigde ds. Fraanje hem tot diaken in de vrije of Oud-Gereformeerde Gemeente van Stavenisse. Acht jaar later werd hij uitgekozen tot ouderling en opnieuw door ds. Fraanje bevestigd. In het voorjaar van 1947 mocht Slager ingeleid worden in het eeuwige verbond der genade en wenste hij niet meer op deze wereld dan te gaan naar het Vaderhuis met de vele woningen. Maar de Heere riep hem tot het leraarambt. In het rampjaar 1953 zijn ambtsbroeder Potappel bevond zich onder de vele slachtoffers begon Slager te oefenen. Hij had vrijmoedigheid gekregen de Catechismusverklaring van Justus Vermeer, waaraan Potappel begonnen
