Organisatieverandering volgt vaak een ingesleten patroon, zowel in beschreven methodes, als in de praktijk. Dat patroon gaat uit van een top-down vastgestelde oplossing, waarbij de top beslist, de staf bedenkt, het middenkader stuurt en controleert, terwijl de werkvloer geheel empowered de boel mag uitvoeren. Zon verandering resulteert hoogstwaarschijnlijk niet in een verbetering. Zelfs als je werkt aan een leidende coalitie, een besef van urgentie en een gezamenlijke aanpak is er grote kans op een tegenvallend resultaat. Zolang je oplossingen top-down de organisatie in slingert en vervolgens betrokkenheid vraagt, is er weinig kans op succes. Zeker als je beseft dat de geïndividualiseerde werknemer (anno 2011) totaal anders in een organisatiestructuur staat dan voorheen. Er zijn grofweg twee mogelijkheden: of je koestert het bureaucratische model en stuurt de verandering van begin tot eind op directieve wijze, of je werkt aan een veranderproces waarbij medewerkers écht betrokken
