Het begon allemaal met een taart, een prachtige taart, die Madelon gemaakt had. Hij was bijzonder 'levensecht' en kleurrijk, gemaakt van oasis en droogbloemen. Er was een punt uit gesneden, die op een klein gebaksbordje naast de taart lag. je zou hem zo opeten, ware het niet dat hij veel te mooi was om op te eten, en misschien niet zo erg lekker. We gingen fantaseren over die taart. Als we nu eens kleine gebakjes maakten, petit-fours, een tulband, een cake... en waarom zouden we niet een taart van kruiden maken, van gedroogde groenten, een taart voor de vogels buiten! Madelon ging aan de slag en werd steeds enthousiaster. Het bleef niet bij taarten. Werken met droogbloemen is zo aanstekelijk, ze zijn niet alleen mooi in boeketten, je kunt ze voor allerlei decoraties gebruiken. je kunt ze lijmen, steken, en ze zijn heel lang houdbaar. je kunt van een werkstuk ontzettend lang genieten; na jaren, als de kleuren vervaagd zijn tot een tere oude kleur, kan het nog mooi zijn. En dan kun je
