Annel de Noré levert met haar verhalenbundel Vers vlees oud bloed het bewijs van een groeiend literair meesterschap. Haar vertelkunst staat met de ene voet in de Latijns-Amerikaanse, met de andere voet in de Europese traditie. Uiterst precies etst zij de lotgevallen van haar verhaalfiguren in het hoofd van de lezer. De verhalen in Vers vlees oud bloed roepen vragen op. Kan iemand terugkeren naar wat voorbij is? Is ware liefde mogelijk? Waar blijft de vrijheid van het individu in een complexe samenleving? Wat is vriendschap? De lezer mag zelf het antwoord vinden. Pas toen Johan buiten stond en de man weer binnen was, dacht hij aan het dubbeltje en de centen. Wild graaide hij in zijn zakken. Weg! Hij keerde ze binnenstebuiten. Niks! Kwijt. Verloren, het dubbeltje voor de bus en zijn eigen stuiver. Hij wist niet hoeveel geld hij van een vijfje terug moest van de chauffeur. En hij had vergeten te vragen aan mama aan welke kant van de weg hij voor de terugweg moest staan. Maar het