Het is nog altijd even waar: Alberts (1911-1995) is een groot schrijver. Zijn boeken hebben in de loop der tijd niets aan kracht ingeboet, zijn stijl is nog even betoverend door de zeldzame combinatie van soberheid en behoedzame ironie. A. Alberts, auteur van klassieke romans als De eilanden (1952) en De vergaderzaal (1974), blijft de meester van het verzwijgen en suggereren. Het eerste deel van dit Verzameld werk bevat alle romans en verhalen, waaronder de hierboven genoemde maar ook De bomen (1953) en de schitterende laatste roman De vrouw met de parasol (1991). In deel twee zijn opgenomen de historische vertellingen De huzaren van Castricum (1973), De Hollanders komen ons vermoorden (1975) en Een koning die van geen nee wil horen (1976) alsmede artikelen en verhalen uit literaire tijdschriften en gelegenheidspublicaties, én een selectie uit de honderden stukken die Alberts schreef in De Groene Amsterdammer. Deel drie bevat de in boekvorm verschenen memoires en beschouwingen,
