Prof.dr. K. Schilder (1890-1952) behoort tot Nederlands vooraanstaande theologische persoonlijkheden van de twintigste eeuw. Dit deel betreft zijn publicaties ten tijde van zijn predikantschap te Vlaardingen (1916-1919). De teksten - merendeels uit de Gereformeerde Kerkbode van Vlaardignen - geven inzicht in de wijze waarop Schilder als jong predikant zijn eigen weg zocht in de kerkelijke en theologische wereld. Hij schrijft over Lidwina van Schiedam, het jodendom, evangelisatie, darbisten en een nieuwe bijbelvertaling. Maar ook de Nederlandse samenleving, die in deze tijd ten gevolge van de Eerste Wereldoorlog ingrijpende sociale en mentale veranderingen onderging, heeft zijn aandacht. Schaarste en woeker waren aan de orde van de dag, maar ook de doorbraak van een modern levensbesef. In deze jaren ontwikkelen zich een aantal thema's in Schilders denken, die in zijn gehele oeuvre een rol blijven spelen.
