De deels autobiografische roman Vlucht naar Curaçao vertelt het ontroerende en meeslepende verhaal over een vrouw die op verschillende vlakken afscheid neemt, de emotionele worsteling die daarop volgt en het richting geven aan een nieuwe levensweg. Dicht onder de oppervlakte ligt de hunkering naar liefde, geborgenheid en aandacht. In de beschrijving daarvan schuwt de schrijfster de zelfspot niet; integendeel, ze neemt zichzelf regelmatig genadeloos op de hak en dat levert buitengewoon hilarische scènes op. De hoofdstukken laten zich lezen als aparte verhalen en zijn in een vlotte stijl geschreven. De teksten zijn rauw, humoristisch, persoonlijk en in een enkel geval tot tranen roerend. Dat laatste overigens zonder in gezwijmel of melodrama te vervallen. Wat dat betreft is deze roman als de schrijfster zelf: direct, oprecht, ongekunsteld, vrolijk en bovenal puur en eerlijk. Quote: Ik hoor vaak van mensen dat ze een boek zouden kunnen schrijven over hun leven. Er is meer moed voor
