In De metamorfose van een dagblad beschrijft en analyseert Frank van Vree de breuken en succesvolle veranderingen in de politieke en journalistieke cultuur van de Volkskrant vanaf de jaren vijftig, tegen de achtergrond van de maatschappelijke veranderingen en de verschuivingen op de dagbladenmarkt. De Volkskrant, in 1919 opgericht als orgaan van de katholieke vakbeweging en in 1921 voor het eerst als dagblad verschijnend, boekte na de oorlog succes als de eerste moderne katholieke krant. Dat het blad tegelijk de spreekbuis was van KVP-leider Romme hinderde de lezers niet: de Volkskrant was dan wel modern, maar ook door en door katholiek. In de jaren zestig schoof de krant snel op naar links. Het katholicisme werd afgezworen en radicale opvattingen vonden hun weg naar de krant, te zamen met vele nieuwe abonnees. Studenten en goed opgeleide linkse Nederlanders zagen de Volkskrant als hun lijfblad. In de jaren zeventig groeide de krant uit tot symbool bij uitstek van de omwenteling die in
