Van het reisverhaal heeft Nooteboom al jaren een literair genre op zich gemaakt, maar in Voorbije passages heeft hij zijn actieradius nog verder uitgebreid. Niet in de verte (hij was al overal geweest), maar in de diepte. Tiepolo in Würzburg, Hokusai in Parijs, Fellini en Casanova in Rome, kloosters in Navarra, tempelruïnes in Thailand. Voorbije passages zijn het allemaal, mijmeringen van een voorbijganger, beschouwingen gelardeerd met een verrassend en acuut opmerkingsvermogen. De lezer volgt de schrijver door het oerwoud van Borneo, bij Parijse herinneringen, bij zijn vergelijking tussen Hopper en Vermeer in New York en Amsterdam. Het boek sluit met een bezoek aan Macao, de vergeten Portugese kolonie aan de kust van China. Dit laatste verhaal is tegelijkertijd een hommage aan een andere rusteloze reiziger, Slauerhoff.
