De directe aanleiding voor dit boek is de herdenking van de Nationale Tentoonstelling van Vrouwenarbeid in 1898. Vrouwen uit heel Nederland maakten daar duidelijk welk werk zij verrichtten en tot welke arbeid zij in staat waren. Ze wensten niet langer onzichtbare, dienstbare en tweederangs burgers te zijn. Haarlemse vrouwen waren actief betrokken bij de Tentoonstelling, vooral dames uit gegoede kringen. Natuurlijk bestonden er grote verschillen tussen deze dames en vrouwen uit lagere sociale groepen. Zo werden gehuwde vrouwen, afhankelijk van de stand waartoe ze behoorden, aangesproken met mevrouw, juffrouw of vrouw. Ook de opleiding die meisjes konden volgen, had alles te maken met afkomst.
