Een rouwkaart heeft lange tijd vergeten in een stapeltje boeken gelegen. Maar brengt na herlezing een proces van inleven met het gebeurde op gang. Via een innerlijke stem worden gedachten en gevoelens van een kind dat maar heel kort geleefd heeft, doorgegeven en naar de hand van de schrijfster geleid. Daardoor wordt de lezer deelgenoot van troostrijke woorden bestemd voor de vader en de moeder. Het mysterie van leven en dood, van het hier en hiernamaals wordt in dichterlijke taal verteld.
