Gertjan van der Kraan (1953) heeft van jongs af aan veel passie en empathie gehad voor de medemens in nood. Dit heeft er toe geleid dat hij op latere leeftijd in een GGZ instelling is gaan werken om gehoor te geven aan de roeping tot daadwerkelijk zorg voor de medemens. Het schrijven van een boek of dichtbundel is een lang gekoesterde wens van hem geweest. Deze bundel is al weer zijn derde dichtbundel en volgt de voorgaande bundels, Kort en Bondig (augustus 2014) en Eenzaam en Alleen (januari 2015) op in een serie van bemoediging en troost. Het geloof is voor Gertjan een belangrijk en onmisbaar onderdeel van zijn leven. Herkent u ook die gevoelens van onmacht, pijn en verdriet als door diverse omstandigheden in ons leven het allemaal even te veel gaat worden. Soms lijkt de ellende en het verdriet je als wilde golven te overspoelen. Gertjan van der Kraan wil door middel van zijn derde dichtbundel de lezer motiveren om, soms langs diepe dalen, de toegestoken hand of de signalen te
