Ik ging vroeger vaak met mijn opa naar het bos, vogels kijken. Mijn opa nam zijn verrekijker mee en dan waren we uren onderweg. Soms stond mijn opa opeens stil. Dan wist ik dat ik niets mocht zeggen, dat hij een vogel had gezien. Om de beurt keken we door de verrekijker. Machtig vond ik dat. We zijn ook samen op vakantie geweest, op een brommer. Dat was helemaal geweldig, al liep dat slecht af. Toen is mijn opa weggegaan. Heb je even tijd? Dan zal ik je het hele verhaal vertellen.
