Weten wij tegenwoordig nog wat dat is, 'wandelen met God'? Het klinkt een beetje ouderwets, je ruikt de negentiende eeuw. In onze eenentwintigste eeuw hebben wij het liever over 'spiritualiteit'. Maar 'wandelen met God' is wel een bijbels gegeven. Het betekent allereerst wandelen: je beide benen op de grond, zo aards als het maar zijn kan. Maar wandelen met God duidt op een constante relatie met de hemel. Het is iets waar een mens vreugde aan beleeft, zoals Henoch, maar iets waar ook God zijn welbehagen in vindt. De vraag is of vier mannen van een voorbije eeuw ons in dit opzicht verder kunnen helpen. Zouden wij Hendrik de Cock, Guillaume Groen van Prinsterer, Herman Bavinck en Hermanus Cornelis Voorhoeve kunnen inschakelen? Zouden vier oude vrienden een hedendaagse mens dichter bij Jezus kunnen brengen, zoals die mannen die een verlamde bij Jezus brachten? In dit boek wordt een poging gedaan om (aansluitend op die beeldspraak) het dak open te breken.
