A ls een snoer parels bekronen de Waddeneilanden het beeld van Nederland: vijf, door zee omspoelde en tegen het getij verdedigde domeinen van kwelders, duinen en zandplaten. In de folders gelden ze, met hun schelpenpaden, als eldorado voor fietsende toeristen. Maar, eerlijk gezegd, ze zijn zo klein dat je er gauw bent uitgefietst en dan dring je nog niet door tot de woestenijen van de Slufter op Texel, de Boschplaat op Terschelling of het Oerd op Ameland. Het mooiste is de eilanden al wandelend te verkennen, te beginnen op de aanlegsteiger van de veerboten, dwars door de golvende duinen en de ruisende dennenbossen, over de eindeloze stranden en de kruin van de dijken langs de Waddenzee, met zicht op eidereenden, aalscholvers en zeehonden. De wandelaar die daarna terugkeert in de veerhaven heeft het eiland onder de knie! John Jansen van Galen, chroniqueur van wandelingen voor onder meer Natuurmonumenten, onderzocht het aanbod aan voetpaden op de Waddeneilanden en brengt de verslag uit
