Sheherazade en Seppe gedragen zich erg druk, onrustig, hyperactief, impulsief en ze hebben ook aandacht- en concentratieproblemen. Ouders en leerkrachten zien geen uitweg meer. Lijden die kinderen aan ADHD, vragen ze zich af. En hoe moeten ze worden aangepakt?De auteur neemt de lezer mee op zoektocht. Hij legt stapje voor stapje uit hoe je als opvoeder kunt ontdekken of en welke stoornis het kind heeft. Het blijkt dat één van beide kinderen geen ADHD heeft, maar een bipolaire stoornis (vroeger sprak men van manische depressie). Bipolariteit wordt bij kinderen moeilijk (h)erkend, er rust blijkbaar nog steeds een taboe op. Veel bipolaire kinderen worden onterecht als kinderen met ADHD gediagnosticeerd. Met alle pijnlijke gevolgen die dat voor ze heeft. Rilatine bijvoorbeeld helpt bij ADHD, maar verergert een bipolaire stoornis.In een bevattelijke taal informeert de auteur de lezer over de kenmerken van ADHD en bipolariteit, over hoe ze van elkaar kunnen worden onderscheiden en over