20 januari 1943. Een joods krankzinnigengesticht, ergens in Nederland, de dag voordat de nazi's het komen leeghalen. Tot de 1500 patiënten en verplegers, die op de nominatie staan om met onbekende bestemming te worden gedeporteerd, behoren Matthieu en Barend, twee school vrienden uit Amsterdam, 20 jaar oud, bieden het einddiploma gymnasium op zak, en beiden in de verpleging gegaan om, althans voorlopig, van de Duitse Arbeitseinsatz te worden vrijgesteld. Samen met hun vriendinnen Judith en Rosa staan zij nu voor de keuze: meegaan met het gesticht of proberen aan de hel te ontsnappen. Veelzijdig, auteur Eli Asser (journalistiek, cabaret, radio, televisie, theater) ontleende dit dramatische gegeven aan zijn persoonlijke ervaring. Van april 1942 tot die laatste maccabere dag was hij werkzaam als leerlingverpleger in de Nederlandse-Joodse psychiatrische inrichting 'Het Apeldoornsche Bosch'. Zijn naam stond abusievelijk op de lijst van hen die waren weggevoerd en direct na aankomst in
