In combinatie met zijn twee schilderende broers is Willem Maris (1844- 1910) een populair onderwerp geweest van tentoonstellingen en publicaties. Solo is zijn werk echter tot nu nooit voor het voetlicht gebracht. Deze vlotte, overzichtelijke publicatie beschrijft de ontwikkeling van een jonge talent tot een van de belangrijkste en meest productieve vertegenwoordigers van de Haagse School. Net als zijn collega's koos Maris een specialisme dat hij zijn hele leven trouw bleef. Hij schilderde voornamelijk 'koeien aan een plas' en 'eenden aan de slootkant', maar behaalde er in binnen- en buitenland veel succes mee. Zijn uit brede, impressionistische verfstreken opgebouwde schilderijen lijken te vibreren van licht. Zelf zei hij daarover: 'Ik schilder geen koeien, maar lichteff ecten.' Er wordt in de vormgeving op illustratieve wijze aandacht gegeven aan hoe Maris' werk werd ontvangen en aan het contemporaine taalgebruik in de beschrijvingen van zijn schilderijen. Dit alles plaatst zowel
