Moeten we gewoon ons werk blijven doen? Of stil saboteren en tegenwerken? Actief worden in het verzet? Of toch maar steun betuigen aan de Duitse machthebbers? Net als alle andere Nederlanders moeten artsen tijdens de bezetting ingrijpende keuzes maken. Veruit de meeste besluiten trouw te blijven aan de eed die zij hebben afgelegd: de geneeskunde 'naar beste weten en vermogen' uitoefenen en iedereen helpen die hulp nodig heeft. Zij worden lid van het Medisch Contact, de eerste georganiseerde verzetsgroep. In Witte jassen en bruinhemden staan de aangrijpende verhalen van artsen die de bezettingsjaren zelf meemaakten – als geneeskundestudent of als jonge arts. Talloze artsen verklaren hun patiënten 'ziek', om hen zo uit handen van de Duitsers te houden. Een pas afgestudeerd arts krijgt de verantwoordelijkheid voor een heel ziekenhuis. Een ander biedt medische hulp aan een gewonde Gestapo-agent, wat Nederlanders hem niet in dank afnemen. En in concentratiekampen, in Duitse
