'Op de bodem van het hart van elke winter ligt een vermoeden van de lente, en achter de sluier van elke nacht verbergt zich een glimlachende morgen.' Zoals het morgenrood dag en nacht met elkaar verbindt, zo bezweren de woorden van Kahlil Gibran de verborgen eenheid van ons dikwijls verscheurde bestaan. Goed en kwaad, vreugde en smart, licht en schaduw horen bij elkaar voor diegene, die uit de alomvattende kracht der liefde leert geven. Op unieke wijze verenigt de poëzie van Gibran, de grote Libanese meester van wijsheden, Arabische mystiek met de geest van de Bergrede.
