Bij Matthias in het toilet hangt een scheurkalender met een prachtig gedicht. De datum is hij vergeten, maar hij is niet echt goed met cijfers. Hij kan niet tellen. Ja, tot december kan hij tellen; een, twee, drie daarentegen lukt niet. Zijn verhaal begint bij een envelop op de grond en eindigt bij de vogels in de lucht. Matthias vertelt over Zarah, zijn geliefde, terwijl de bloemen in zijn hand verwelken.
