'Ik ben niet van plan een echte roman te schrijven. In plaats daarvan wordt het een fictionalisering van iets wat echt gebeurd is. Niet iets wat al gebeurd is maar iets wat zal gebeuren omdat ik het laat gebeuren. Mijn idee: je betaalt me een aanzienlijk voorschot, waarvan ik een deel gebruik om een groot huis aan zee te huren. Vervolgens nodig ik een aantal van mijn vrienden uit om een maand helemaal gratis te komen logeren. Ik kies mijn personages zorgvuldig uit: een paar stelletjes, vier alleenstaande biseksuelen, een stuk of twee egoïsten, een enkele drama queen, iemand met zelfmoordneigingen, een excentriekeling, iemand die wat ouder is, minstens een andere professionele schrijver (minder succesvol dan ik). Mix dat alles door elkaar. Giet er alcohol bij. En - voila - cocktailtijd.'Deze brief schrijft Victoria, een redelijk succesvol auteur, aan haar redacteur. Wat Victoria vergeet te vertellen is dat het hele huis wordt volgehangen met camera's en microfoons die op Big
