In de decemberkou sjokt 's avonds laat een kleine jongen met zijn handen in zijn zakken door de sneeuw. Het is Kruimeltje, die door vrouw Koster, de vrouw bij wie zijn moeder hem als baby heeft achtergelaten, weer de straat op is gestuurd. Hij mag pas terugkomen als hij wat geld heeft verdiend om zijn kost en inwoning te betelen. Eenzaam loopt Kruimeltje door de straten van Rotterdam. Geen vader, broers of zusters en geen moeder. Al vaak heeft hij zich afgevraagd waarom zijn moeder hem dit heeft aangedaan. Op een avond vindt Kruimeltje een hond, Moor, net zo'n verschoppeling als hijzelf. De twee worden onafscheidelijke vrienden. Zou de toekomst Kruimeltje nog iets anders brengen dan het leven van een straatjongen?
