Van al Augustinus´ werken is zijn 'Commentaar op de Psalmen of Enarrationes in Psalmos' het omvangrijkste. Misschien is het wel het sterkst onderhevig geweest aan de onrust van zijn tijd. Terwijl 'De Belijdenissen' Augustinus´ weg naar God verhaalt en 'De Drieëenheid' het geheim van God zelf ter sprake brengt, laat zijn 'Commentaar op de Psalmen' de geestelijke geschiedenis van mens en mensheid zien. Zijn psalmencommentaar verschilt nogal van de eerder genoemde werken. Het komt het dichtst bij 'De stad van God'. Je zou het een spirituele uitbreiding daarvan kunnen noemen, een religieuze uitleg van het wereldtoneel met zijn acteurs. Want in Augustinus´ 'Commentaar op de psalmen' wordt duidelijk dat dwars door de historische verscheidenheid van alle eeuwen heen, in de nieuwe tijd de nieuwe mens steeds zichtbaarder naar voren treedt en steeds hechter wordt opgebouwd: hoofd en ledematen, Christus´ lichaam dat de kerk is.
