In wat voor een tijd leven we toch, waarin zelfs de kippen gestresseerd raken, de rozen tandpijn kunnen krijgen en de kropsla onder de prestatiedruk zozeer het noorden verliest dat hij zich gaat gedragen als een exotische klimplant? Het eten is ook al niet meer wat het geweest is. Een ober met een mond als een slijpschijf die je een veelbelovende zilveren klok voorzet waar heel erg weinig onder zit: dat is nouvelle cuisine. Waar zijn de goede oude communiefeesten gebleven, waar je na het 'beste van het rund' de koninginnehapjes en de piepkuikens op grootmoeders' wijze even rustig een blokje om kon lopen in afwachting van het dessert? Een nieuwe bundel mijmeringen en glimlachjes over het leven van gisteren en straks. Grappig en speels, ontroerend of met een vleugje melancholie: Louis Verbeeck geeft met zijn kleine mondmuziekjes het leven een streepje kleur. 50 verkwikkende frisse stukje. 50 zonnebloemen in de veranda.
