Op de 15e april van het bevrijdingsjaar bereikte de Negende Engelse tankdivisie onder generaal Demsey Belsen en trof daar in het open veld in onafgedekte kuilen toenduizenden halverbrande, in verregaande staat van ontbindin verekrende menselijke overblijfselen aan, alsmede 500 met de doodsengel worstelende kinderlichaampjes, 28.000 uitgemergelde nog juist niet bezweken vrouwenkarkassen en verder 11.000 mannelijke geïnterneerden die op sterven na dood waren. Aldus, huiveringwekkend, begint een van de verhalen uit 'De zoon van madame Butterfly' het gerijpte debuut van Klaus Siegel. De auteur bevolkt zijn veelzijdige verhalen met ontwortelden en ontheemden. De veerman die zijn boot kwijtraakt, de griffier die door een bandrecorder wordt vervangen en in wie alle stoppen doorslaan, een overlevende van de nazi-terreur die zijn plaats in de wereld niet meer kan terugvinden, de oprechte socialist die geconfronteerd wordt met krakers als nieuwe buren, steeds gaat het om mensen die op drift
