Fotograaf Jan Scholten kijkt met de scherpe ogen van de ervaren waarnemer. Al meer dan dertig jaar zwerft hij bijna dagelijks door de natuur, feilloos aanvoelend waar en wanneer er iets te gebeuren staat. Maar dat 'zesde zintuig' is hem niet zomaar komen aanwaaien. Al doende heeft hij leren inzien dat kijken en zien twee geheel verschillende werkwoorden zijn. Het leren zien van dingen in de natuur vergt veel tijd en geduld. Er gingen dan ook jaren overheen voordat Jan Scholten voldoende kon inschatten hoe een bepaalde situatie in de natuur er op een foto uit zou zien. Niet zelden zat hij uren te wachten op het moment dat de lichtval deed wat hij ervan verwachtte, dat de schaduw viel waar hij hem hebben wilde, dat een beweging kristalliseerde zoals hij zich dat gewenst had, dat de zon een grandioos gat brandde in de ochtendnevels, dat het water opglinsterde in een plotse, tegendraadse beweging, dat de boom zich hulde in een kleed van winterse rijp...In dit boek. Zwervend licht, brengt
