Samuel Sarphati (1813-1866) is een van de grootste Amsterdammers van de negentiende eeuw, een visionaire, onstuitbaar actieve plannenmaker, die zijn carrière begon als armenarts en zich van meet af aan inzette voor verbetering van de volkshygiëne en bestrijding van de catastrofale armoede van de werkmansstand.Het verhogen van het nationale welzijn was in zijn visie alleen mogelijk door de modernisering van nijverheid en handel, en daarbij was een nieuwe organisatie van beroepsleven en -scholing onmisbaar. Bovendien moest industrieel Nederland door publicaties en tentoonstellingen van de nieuwe ontwikkelingen op de hoogte gehouden worden.Zo begon hij een moderne middelbare school, werd grondlegger van een beroepsorganisatie voor apothekers met bijbehorende beroepsopleiding, reorganiseerde de Amsterdamse vuilverwerking, richtte de eerste industriële meelmalerij en broodbakkerij op en werd actief als directeur van Amsterdams tweede arbeiderswoningbouwvereniging.Zijn droom van een
