Langzaam dringt het tot Meg Evans door dat ze geen kater heeft, niet aan een of ander wild seksspel heeft meegedaan en dat ze niet in haar eigen bed ligt naast haar man Ray. De ruimte waarin ze zich bevindt ruikt naar hout. Het is er beangstigend stil. Ze is geblinddoekt, geboeid en haar hoofd voelt aan alsof er een spijker in geslagen is. Met moeite weet Meg zich te herinneren dat ze een afspraak had met haar schoonmoeder en dat ze met z'n tweeën hebben gegeten omdat Ray niet kwam opdagen. Ze heeft haar met de auto thuisgebracht. En daarna gaapt de leegte...
